تفاوت کفپوش لمینت و پارکت

پارکت - Parquet

پارکت ، کفپوشی از جنس چوب درخت می باشد که در داخل ساختمان به کار می رود. در گذشته به جای استفاده از کفپوش پارکت از تکه های چوبی کوچک و به صورت پازلی شکل ، استفاده می شد که مشکلات زیادی از قبیل ساب زدن و تعمیر فراوان به صورت سالیانه داشت. امروزه استفاده از پارکت ، فوق العاده فراوان شده و نمای کلبه مانندی به کف ساختمان می دهد. طریقه نصب و اجرا کردن کفپوش پارکت به این صورت است که ابتدا پارکت ها را که به صورت قطعات پلاستیکی یا چوبی هستند ، به صورت موازی و بدون فاصله کنار هم چیده و لاک روی آن می زنند تا کفپوش کامل شود. البته این نوع کفپوش ، قدیمی و موقتی بوده و امکان پوسیدگی و باد کردن به دلیل ریختن آب روی آن وجود دارد. همچنین امکان موریانه گرفتن نیز وجود دارد. در نتیجه استفاده از این نوع کفپوش منسوخ شده و پارکت هایی در ابعاد 2متر در 25 سانتی متر و 1 متر در 30 سانتی متر وجود دارد که به عنوان کفپوش پهن می کنند. یکی از مشکل پارکت ها این است که در اثر برخورد با اشیاء نوک تیز ، کفپوش خش می افتد.

لمینیت – Laminate

لمینیت یا به عبارتی دیگر لمینت ، از جنس HDF (الیاف چوب فشرده شده) می باشد و برخلاف پارکت ، مستقیما از چوب درختان ساخته نشده است. در لبه های قطعات لمینت شیار هایی به صورت نرگی و مادگی وجود دارد که به آن کلیک گفته می شود و باعث می شود که بتوانیم لمینت ها را به هم چفت کنیم . برخلاف پارکت ، لمینت به کف اتاق چسبانده نمی شود. وزن آن سنگین تر از پارکت است و همین مورد باعث عدم تحرک کفپوش می شود. یکی از مزیت های لمینت ، عدم به کار بردن چسب در کف ساختمان است. اگر کف اتاقی سنگفرش باشد و لمینت روی آن اجرا شود و پس از مدتی اگر بخواهیم آنرا برداریم ، کف اتاق خراب نخواهد شد. همچنین می توانیم کفپوش های جمع آوری شده را مجددا جای دیگر پهن کنیم.

کفپوش اپوکسی نسل جدید کفپوش ها است که از همه این نوع کفپوش های جدید تر است و در برابر آب مقاومت بالایی دارد و ضد زنگ ، ضد جرقه و ضد اسید است. از همه لحاظ بهینه تر از پارکت و لمینت است.