خطر اولیه در استفاده از اپوکسی غالبآ مربوط به ترکیب رنگ سخت کننده است نه خود رزین اپوکسی . به ویژه سخت کننده آمین خیلی خیلی خورنده هستند ، ولی ممکن است بعنوان مواد سمی، سرطان زا /جهش زا نیز طبقه بندی شوند.آمین های آروماتیک آسیب زا هستند (بیشتر آنها مواد سرطانزای شناخته شده هستد و یا گمان می رود که سرطانزا باشند)، ولی مصرف آنها اکنون محدود به موارد صنعتی خاصی می شود و آمین های آلیفاتیک و سیکلوآلیفاتیک کم خطر تر معمولآ مورد استفاده قرار می گیرند. رزین های مایع اپوکسی در حالت سفت نشده غالبآ بعنوان سوزش آور برای چشم و پوست طبقه بندی می شوند و نیز برای آبزیان سمی هستند. رزین های جامد اپوکسی معمولآ از رزین های مایع بی خطر ترند. و بسیاری از آنهابعنوان مواد بی خطر طبقه بندی می شوند. یک خطر مختص اپوکسی رزین ها حساسیت زایی است. این خطر در اپوکسی رزینهای حاوی رقیق کننده ها با وزن ملکولی کم بیشتر مشخص است.تماس با اپوکسی واکنش آلرژیک ایجادمی کند.حساسیت زایی عمومآ بخاطر در مواجه مکرر (مثلآ بهداشت ضعیف در محیط کار و فقدان ابزارهای حفاظتی ) در طولانی مدت رخ می دهد . گاهی واکنش های آلرژی چندین روز دیرتر بعد از تماس رخ می دهد. واکنش های آلرژیک به شکل آماس پوست ، بخصوص در نواحی که تماس زیاد است ( دست و بازوها) رخ می دهد.بیس فنول A که در تولید گروه های معمول رزین های اپوکسی استفاده می شود ، مختل کننده شناخته شده غدد درون ریز است.
